بررسی آزمایشگاهی بارورسازی ابرهای گرم

در این مقاله نحوه تشکیل ابر دردمای آزمایشگاه در یک محفظه شیشه ا ی و باروسازی آن توسط ذره های مختلفی از قبیل هوامیزهای موجود در آزمایشگاه ‘ نمک و دود حاصل از اشتعال کبریت مورد بررسی قرار می گیرد. در ابتدا تأثیر غلظت هوامیزهای موجود در فضای آزمایشگاه در مدت زمان پاک شدن ابر بررسی می شود. این زمان به دلیل تغییرات نسبتاً کم غلظت هوامیزها‘ در یک روز مقدار ثابتی است بنابراین در مقایسه تشکیل ابر و بارش در شرایط محیط با سایر شرایطی که در آنها ابر بارور می شود مبنا قرار می گیرد . تغییر غلظت هوامیزها در روزهای مختلف در مدت زمان پاک شدن ابر تأثیر دارد به طوری که با افزایش غلظت هوامیزهای ریز‘ مدت زمان پاک شدن ابر افزایش می یابد. در قدم بعدی تأثیر غلظت و نوع هسته های نمک و دود به عنوان هسته های بارورسازی تزریق شده به محیط روی مدت زمان پاک شدن ابر مطالعه می شود. نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد که زمان پاک شدن ابر تشکیل شده به وسیله هسته های درشت و نم گیر نمک کمتر از زمان مربوط به هوامیزهای نسبتاً ریز محیط آزمایشگااه و ذره های دود است و با افزایش غلظت نمک‘ زمان پاک شدن ابر کاهش می یابد. دلیل این امر کارایی هسته بندی بیشتر ذره های نمک است. به ندرت در شرایطی که فراباوری روی داده‘ غبار دود مه تشکیل می شود.